Stories of women with courage
On August 3, 2023, a terrible disaster occurred in the mountainous resort of Shovi in Georgia. A huge landslide covered the cottages below with people in them. Many people died, many of them were children. There, women showed self-restraint, courage and organizational skills.
Many women were victims of the Shovi tragedy, but they are the heroes of this story.
Women stayed in contact with the families of the victims and took charge of organizing the care of the survivors. Long before the tragedy, women had warned about the danger. Women criticized the government for wrong and inadequate measures.
My story tells you about rescued girls, rescued women, mourning women, women environmentalists, rescue women, women journalists. This story is about women in a natural disaster and their crucial role.
There is a myth about women being weak. It is very unfair and wrong. In my article I wanted to show how women can organize and support each other and other people in times of danger. All this is based on a specific terrible example. The entire population of my country could see the role of women. Our heroes were women.
Mariam Kvavadze is a student journalist of TSU and a participant of the JRC internship program.
About the Author
Mariam Kvavadze is a 19-year-old student journalist at Tbilisi State University. She has already received recognition for her work – she won a media award for her coverage of the challenges faced by NEET (not in education, employment or training) youth while working with Poti TV. Mariam also co-authored media materials for a magazine produced in collaboration with students from the University of Strasbourg.
Geschichten von mutigen Frauen
Am 3. August 2023 ereignete sich im Bergkurort Shov in Georgien eine schreckliche Umweltkatastrophe. Ein riesiger Erdrutsch bedeckte Hütten, in denen Menschen wohnten. Viele Menschen starben, viele Kinder. Zu dieser Zeit zeigten Frauen Selbstbeherrschung, Mut und Organisationstalent.
Viele Frauen wurden Opfer der Tragödie von Shov, aber sie sind die Heldinnen dieser Geschichte. Die Frauen hielten Kontakt zu den Familien der Opfer und organisierten die Betreuung der Überlebenden.
Schon lange vor der Tragödie hatten Frauen vor der drohenden Gefahr gewarnt. Sie kritisierten die Regierung für falsche und unzureichende Maßnahmen.
Meine Geschichte erzählt von geretteten Mädchen, geretteten Frauen, von Umweltschützerinnen, Rettungsfrauen und Journalistinnen. Diese Geschichte handelt von Frauen in einer Katastrophe und ihrer Rolle, die in jedem Moment entscheidend und wichtig war.
Es gibt den Mythos über die Schwäche der Frau. Das sehr ungerecht – und falsch. In meinem Artikel will ich zeigen, wie Frauen sich in Zeiten der Gefahr organisieren, wie sie sich gegenseitig und andere Menschen unterstützen. All dies beruht auf einem realen, schrecklichen Beispiel. Die gesamte Bevölkerung meines Landes erkannte die Rolle der Frau. Unsere Helden waren Frauen.
ძლიერი ქალების ისტორიები.
2023 წლის 3 აგვისტოს საქართველოში, სამთო კურორტ შოვში საშინელი ეკოლოგიური კატასტროფა მოხდა. უზარმაზარმა მეწყერმა დაფარა კოტეჯები, რომლებშიც ხალხი იყო. ბევრი ადამიანი დაიღუპა, ბევრი ბავშვი. ამ დროს ქალებმა გამოიჩინეს თავშეკავება, გამბედაობა და ორგანიზაციული უნარები.
შოვის ტრაგედიას არაერთი ქალი შეეწირა, მაგრამ სწორედ ისინიც, უპირველესად, ამ ისტორიის გმირები არიან.
ქალები ინარჩუნებდნენ კონტაქტს მსხვერპლთა ოჯახებთან და აიღეს გადარჩენილი ადამიანების მოვლის ორგანიზება. ტრაგედიამდე დიდი ხნით ადრე ქალები აფრთხილებდნენ საფრთხის შესახებ. ქალები აკრიტიკებდნენ ხელისუფლებას არასწორი და არაადეკვატური ზომების გამო.
ჩემი ამბავი გიყვებათ გადარჩენილ გოგონებზე, გადარჩენილ ქალებზე, ჭირისუფალ ქალებზე, ქალ გარემოსდამცველებზე, მაშველ ქალებზე, ქალ ჟურნალისტებზე. ეს ამბავი არის ქალებზე სტიქიაში და მათ როლზე, რომელიც ყოველთვის ნებისმიერ მომენტში გადამწყვეტი და მნიშვნელოვანია.
არსებობს მითი ქალის სისუსტის შესახებ. ის არის ძალიან უსამართლო და არასწორი. ჩემს სტატიაში მინდოდა მეჩვენებინა, თუ როგორ შეუძლიათ ქალებს ორგანიზება და მხარდაჭერა ერთმანეთისა და სხვა ადამიანების საფრთხის დროს. ეს ყველაფერი ეფუძნება კონკრეტულ საშინელ მაგალითს. ქალის როლს ჩემი ქვეყნის მთელი მოსახლეობა ხედავდა. ჩვენი გმირები ქალები იყვნენ.
მარიამ ყვავაძე არის თსუ–ს სტუდენტი ჟურნალისტი და JRC სტაჟირების პროგრამის მონაწილე.
თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის 19 წლის სტუდენტმა ჟურნალისტმა მარიამ კვავაძემ თავისი მოღვაწეობით აღიარება დაიმსახურა. მან მიიღო მედიის ჯილდო NEET (Not in Education, Employment, or Training) ახალგაზრდების წინაშე არსებული გამოწვევების გაშუქებისთვის ფოთის ტელევიზიასთან მუშაობისას ევროკავშირის მხარდაჭერილი CENN პროექტის ფარგლებში. მარიამის ერთგულება ჟურნალისტიკაში ასევე გამოიკვეთა მისი მონაწილეობის დროს Erasmus+ გაცვლით პროგრამაში, სადაც იგი თანაავტორი იყო სტრასბურგის უნივერსიტეტის სტუდენტებთან თანამშრომლობით შექმნილი ჟურნალისთვის, რომელიც ასახავდა მის ნიჭს ამ სფეროში.
Historie odważnych kobiet.
Rozdzielone przez konflikt zbrojny w Abchazji rodziny z obu stron znalazły i odzyskały szczątki 243 osób, choć ponad 2000 wojskowych i cywilów nadal uważa się za zaginionych. Przez 30 lat abchaskie i gruzińskie matki oraz ich organizacje nie przestają poszukiwać swoich zmarłych dzieci.
Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża działa w kwestiach pojednania i równości obywatelskiej rodzin osób, które zginęły w wyniku konfliktu zbrojnego w Abchazji w latach 1992-93 oraz wojny w 2008 r. W artykule omówiono trudną drogę rodzin poległych po obu stronach wojny. Wenera Oszoridze, matka Kachy Abulidze, który zginął podczas konfliktu zbrojnego w Abchazji w latach 1992-93, opowiada, że po odzyskaniu szczątków syna poczuła pewną ulgę, w przeciwieństwie do innych matek, które wciąż bez skutku czekają na swoje dzieci. Z kolei Ketino Gabrosvili mówi, że wsparcie Wenery i innych matek bardzo jej pomaga. Ona do dziś bezskutecznie poszukuje swojego zaginionego syna Giorgi Gabroshvili.
Artykuł pokazuje kobiety, które zawsze pozostają silne bez względu na powagę sytuacji. Są zjednoczone dla siebie, dla swoich dzieci i przy wspólnym wsparciu poszukują osób zaginionych, aby przynajmniej trochę załagodzić ból. Czas mija, choć ból matek zmarłych po obu stronach nie znika.