If You Took a Machine Gun – You Are Not a Girl, but a Fighter
TRANSLATED ABSTRACT of original article
Iryna Sytnik writes about women who stood up for the defense of Ukraine. Her subject Yana Horokhova is a volunteer paramedic. The journalist tells us about the conditions in which a woman works and what she believes in. Yana has a pedagogical education, she is a teacher of Ukrainian and German languages and an administration manager. Before the full-scale invasion, Yana worked in a state structure, and was engaged in producing and sewing leather clothes and accessories, using hand stitching.
At the beginning of 2014, Yana completed courses on providing first aid. Paramedics do not provide treatment. They provide assistance in emergency situations at the prehospital stage. Now a combat medic is a part of the team, goes into battle together with the group and must have general military training. If a medic does not know everything that a group of fighters can do, then it is simply a burden for the group, Yana says. General military training for frontline medics and paramedics is essential. The standard weight of the equipment is approximately 15 kg.
Yana tells us about the most important event that happened to her during the war – marriage. She met her husband during her military service. This gives her strength and motivation. Now they serve in different units. They are in touch every day, and meet each other every month.
Regarding emotions in war, the paramedic says that you can’t give free rein to emotions. A wounded soldier needs to see a confident person saving him. Yana admits that she plans to visit a psychotherapist after returning home.
About the Author
Iryna Sytnik is a journalist born in the city of Petropavlivka, Ukraine. She was editor-in-chief of the regional newspaper Stepova Zoria and the website Petropavlivka.City. She has the accreditation of the Armed Forces of Ukraine. During the war, Iryna visited the areas of Soledar and Zaporizhzhya, where hostilities were taking place, and the de-occupied areas of the Donetsk region. She was awarded the “Honor and Glory” prize for her civic activity. She loves traveling, her profession and her little grandson Davyd.
Du nahmst ein Gewehr – du bist kein Mädchen, sondern eine Kämpferin
TRANSLATED ABSTRACT of original article
Yana Horokhova ist eine freiwillige Sanitäterin. Sie hat eine pädagogische Ausbildung als Lehrerin für ukrainische und deutsche Sprache sowie eine Verwaltungsmanagement-Ausbildung. Vor dem großen Einmarsch arbeitete Yana in staatlichen Strukturen und stellte sie in Handarbeit Lederbekleidung und Accessoires her.
Schon Anfang 2014 absolvierte Yana einen Erste-Hilfe-Kurs. Sanitäterinnen führen keine medizinischen Behandlungen durch. Sie leisten Hilfe bei Notfällen bevor Patienten ins Krankenhaus kommen. Heute sind Kampfsanitäter Teil eines Teams, das zusammen mit der Einheit in den Kampf zieht und eine allgemeine militärische Ausbildung haben muss. „Wenn ein Sanitäter nicht alles weiß, was eine Einheit von Kämpfern kann, dann ist er nur eine Belastung für die Einheit”, sagt Yana. Eine allgemeine militärische Ausbildung ist für Sanitäter an der Front unerlässlich. Das Standardgewicht der Ausrüstung beträgt etwa 15 kg.
Yana erzählte uns von dem wichtigsten Ereignis während des Krieges – ihrer Heirat. Sie und ihr Mann lernten sich während ihres Dienstes kennen. Jetzt gibt ihr das Kraft und Motivation. Sie dienen nun in verschiedenen Einheiten. Sie sprechen jeden Tag miteinander und sehen sich einmal im Monat.
Über ihre Emotionen im Krieg sagt die Sanitäterin, dass man Emotionen nicht freien Lauf lassen darf. Ein verletzter Kämpfer muss vor sich eine selbstbewusste Person sehen, die ihn rettet. Yana gesteht, dass sie nach ihrer Rückkehr nach Hause plant, einen Psychotherapeuten aufzusuchen.
Jeśli weźmiesz do ręki karabin, nie jesteś już dziewczyną, jesteś żołnierką.
TRANSLATED ABSTRACT of original article
Iryna Sytnyk pisze o kobietach, które są obrończyniami Ukrainy.
Jej bohaterka Jana Gorokchowa jest ochotniczą i ratowniczką medyczną. Dziennikarka opisuje warunki, w jakich pracuje Jana oraz jej system wartości.
Jana posiada wykształcenie pedagogiczne. Pracowała jako nauczycielka języka ukraińskiego i niemieckiego oraz specjalistka do spraw zarządzania. Przed pełnoskalową inwazją Jana pracowała dla agencji rządowej, lecz hobbistyczne zajmowała się modelowaniem i ręcznym szyciem odzieży skórzanej i akcesoriów.
Na początku 2014 roku Jana przeszła szkolenie z pierwszej pomocy.
Ratownicy medyczni nie zapewniają leczenia. Udzielają pomocy w nagłych wypadkach na etapie przedszpitalnym. Obecnie medyk bojowy jest częścią grupy bojowej, idzie do walki z grupą i musi mieć ogólne przeszkolenie wojskowe. Jeśli medyk nie posiada takich samych umiejętności jak reszta grupy, wówczas jest on dla niej tylko ciężarem” – mówi Jana. Podstawowe przygotowanie wojskowe jest niezbędne dla medyków i ratowników medycznych na pierwszej linii frontu.
Standardowa waga sprzętu wynosi około 15 kg.
Jana opowiedziała o najważniejszym wydarzeniu jakie miało miejsce podczas wojny – swoim małżeństwie. Z mężem poznali się podczas służby. Związek ten daje jej teraz siłę i motywację. Służą z mężem w różnych jednostkach. Rozmawiają codziennie, choć widują się raz na miesiąc.
Ratowniczka mówi, że na wojnie nie można dać upustu swoim emocjom. Ranny żołnierz musi widzieć pewną siebie osobę, która go ratuje. Jana przyznaje jednak, że po powrocie z frontu planuje zgłosić się do psychoterapeuty.
Узяла автомат – ти не дівчинка, а боєць
ABSTRACT of original article
Ірина Ситнік пише про жінок, які стали на оборону України.
Її героїня Яна Горохова – доброволець, парамедик. Журналістка розповідає у яких умовах працює жінка та у що вірить,
За освітою, Яна Горохова, має педагогічну освіту – вчителька української та німецької мов; менеджера адміністрування. До повномасштабного вторгнення Яна працювала у держаній структурі, і займалася моделюванням та шиттям шкіряного одягу та аксесуарів, використовуючи ручний шов.
Ще на початку 2014 року Яна пройшла курси із надання домедичної допомоги. Парамедики лікуванням не займаються. Вони надають допомогу при невідкладних станах на догоспітальному етапі. Зараз бойовий медик – це частина команди, іде в бій разом із групою та повинен мати загальну військову підготовку. Якщо медик не вміє всього того, що вміє група бійців, то це просто тягар для групи, – говорить Яна. Загальновійськова підготовка для фронтових медиків та парамедиків необхідна.
Стандартна вага спорядження приблизно 15 кг.
Яна розповіла про найголовнішу подію, яка сталася на війні – одруження. З чоловіком вони познайомились під час служби. Тепер це їй надає сили та мотивації. Зараз вони служать у різних підрозділах. Кожен день спілкуються, бачаться щомісяця.
Про емоції на війні парамедикиня говорить, що не можна давати волю емоціям. Пораненому бійцю треба бачити перед собою впевнену людину, що його рятує.
Яна зізнається, що після повернення додому планує відвідувати психотерапевта.